Սերգո Չիխլաձե. ՊԱԾ-ի զեկույցներում ուղիղ նշվում է, որ թշնամական երկրների հատուկ ծառայությունների հիմնական նպատակն է Վրաստանում էթնիկ և կրոնական ատելության, հակաարևմտյան տրամադրություններ հրահրելն ու հարևան երկրների հետ հարաբերությունների փչացնելն է: 2019 թվականի զեկույցն ուղղակիորեն անդրադառնում է կենցաղային խնդիրների կիրառմանը:
Վճիռ. «Փաստ-մետրի» եզրակացության համաձայն, Սերգո Չիխլաձեի հայտարարությունը Ճշմարտություն է
Ամփոփում. Պետական անվտանգության ծառայության անցած տարիների (2018-2020) զեկույցների համաձայն, երկրի համար ամենակարևոր մարտահրավերներից մեկը տարբեր դերակատարների կողմից ներկայացված հիբրիդային սպառնալիքներն են:
Բոլոր երեք զեկույցները վերաբերում են արտաքին հետախուզական ծառայությունների և թշնամական դերակատարների հիմնական նպատակներին, ինչպիսիք են ՝ երկրում տարբեր էթնիկ և կրոնական խմբերի բախումներ, բնակչության շրջանում հակաարևմտյան տրամադրությունների հրահրում և Վրաստանի և երկկողմ հարաբերությունների վատթարացում երկրների և ռազմավարական գործընկերների հետ: 2019 և 2020 թվականների զեկույցները վերաբերում են տարբեր առօրյա խնդիրների ներկայացմանը ՝ էթնիկ կամ կրոնական հիմքերով:
Ելնելով վերը նշվածից ՝ Սերգո Չիխլաձեի հայտարարությունը ճշմարտություն է:
Վերլուծություն
«Ստրատեգիա Աղմաշենեբելիի» առաջնորդներից Սերգո Չիխլաձեն «TVպիրվելիի» «Հանրային քաղաքականություն» հաղորդման ընթացքում խոսել է Դմանիսիում մայիսի 16-17-ի իրադարձությունների մասին: Նա շեշտը դրել է Վրաստանի թշնամական երկրների հատուկ ծառայությունների հիմնական ուղղությունների և երկրում տարբեր տեսակի բախումներ հրահրելու գործում նրանց դերի վրա:
«Եկեք անդրադառնանք անվտանգության ծառայությունների զեկույցներին, որոնք բաց են, և այնտեղ ուղղակիորեն ասվում է, որ 2018 թվականից ի վեր ամեն տարի կրկնում են, որ օտար, թշնամական երկրների հատուկ ծառայությունների, պարզ է, թե ում մասին է խոսքը, Վրաստանում գործողությունների հիմնական նպատակն է... նշված է. էթնիկ և կրոնական ատելության, հակաարևմտյան տրամադրություններ և հակաարևմտյան տրամադրություններ հրահրելն է և հարաբերություններ խզելը հարևան երկրների՝ հատկապես ռազմավարական գործընկերոջ հետ ... 2019 թվականի զեկույցը ուղղակիորեն անդրադառնում է կենցաղային խնդիրների կիրառմանը», - ասել է Չիխլաձեն:
«Փաստ-մետրը» ստուգել է այս հայտարարության ճշգրտությունը:
Վրաստանի պետության ազգային շահերի պաշտպանությունը ՝ երկրի համար սպառնացող ներքին կամ արտաքին սպառնալիքները հայտնաբերելը, կանխելը և դրանց արձագանքելը, Պետական անվտանգության ծառայության (ՊԱԾ) հիմնական նպատակն ու իրավասությունն է: ՊԱԾ-ն ներկայացնում է տարեկան հաշվետվություն տարվա ընթացքում իրականացված գործունեության և հիմնական սպառնալիքների և մարտահրավերների մասին:
2018 թվականի զեկույց
Ինչպես նշվում է ՊԱԾ-ի 2018 թվականի զեկույցում, հաշվետվության ժամանակահատվածում Պետական անվտանգության ծառայության համար էական մարտահրավեր էին տարբեր դերակատարների կողմից ներկայացված հիբրիդային սպառնալիքները:
Զեկույցն ընդգծում է երկրի անվտանգության առջև ծառացած հիմնական մարտահրավերները, ինչպիսիք են երկրի տարածքային ամբողջականության ոտնձգությունը, ապակայունացումը, անկարգությունների առանձին կենտրոնների ստեղծումը և հասարակության բևեռացումը, տնտեսական ընդլայնման սպառնալիքը, երկրի արտարժույթի փոխարժեքի փոփոխումը և ինքնիշխանության ոտնձգության փորձը:
Զեկույցում գրված է «հիբրիդային պատերազմի» մասին, որն օգտագործվում է այն երկրների կողմից, որոնք ցանկանում են ուժեղացնել իրենց ազդեցությունը Վրաստանում ՝ իրենց նպատակներին հասնելու համար: Ամենակարևորը ՝ փաստաթղթում խոսվում է օտարերկրյա հատուկ ծառայությունների նպատակների մասին, ինչի մասին խոսում է հոդվածում քննարկված հայտարարության հեղինակը: Մասնավորապես, 2018 թվականի զեկույցում ասվում է, որ «օտարերկրյա հատուկ ծառայությունները միտում ունենՎրաստանում բնակվող տարբեր էթնիկ և կրոնական խմբերի բախումներ ստեղծել իրենց գործունեության ընթացքում. Բնակչության շրջանում փորձում են հակաարևմտյան տրամադրություններ ակտիվացնել, ինչպես նաև վատթարացնել Վրաստանի երկկողմ հարաբերությունները տարածաշրջանի երկրների և ռազմավարական գործընկերների հետ, փչացնել Վրաստանի իմիջը ՝ որպես ժողովրդավարական և կայուն երկիր, ներքաղաքական կայուն լարվածություն ստեղծել, անորոշություն և նիհիլիզմ ներդնել հասարակության մեջ»:
2019 թվականի զեկույց
Ինչպես 2018, այնպես էլ 2019 թվականի զեկույցում նշված է առանձին պետությունների`«հիբրիդային պատերազմի» մեխանիզմներ օգտագործելու փորձերի մասին: Նաև քննարկում է հիբրիդային պատերազմի արտադրության ձևերի, մեթոդների և նպատակային օբյեկտների վրա ազդեցության մարտավարության կատարելագործումը:
Փաստաթղթի համաձայն, 2019 թվականի «հիբրիդային պատերազմի» շրջանակներում բնակչության շրջանում ակտիվորեն ակտիվանում էին հակաարևմտյան տրամադրություններ ՝ ազդելով երկրի կողմից ընտրված արտարժույթի փոխարժեքի վրա, փորձելով վնասել հարևան երկրների հետ բարիդրացիական հարաբերությունները (Հայաստան, Թուրքիա, Ադրբեջան) և այլն:
Փաստաթղթի համաձայն, հաշվետու ժամանակահատվածում առանձին խմբեր փորձել են Վրաստանի որոշ շրջաններում ընթացող գործընթացները նույնացնել ռուսական օկուպացիայի հետ:
Զեկույցում նշվում է նաև էթնիկ և կրոնական հակասություններ հրահրելու փորձերի մասին: Ասում են, որ հաշվետու ժամանակահատվածում փորձեր են արվել էթնիկ պատկանելության հիման վրա ընդհանուր խնդիրներն ներկայացնելու հետք կապված.
«Վրաստանն, իր էթնիկ և կրոնական բազմազանության պատճառով, անընդհատ վտանգի մեջ է ատելության ու անջատողական դրսևորումներ հրահրելու համար: Այս առումով արտասահմանյան երկրների հատուկ ծառայությունները հետաքրքրություն են ցուցաբերել Վրաստանի որոշակի շրջանների նկատմամբ»:
Նշենք, որ զեկույցում քննարկվում են նաև 2019 թվականին Դավիթ Գարեջի վանական համալիրի շուրջ զարգացումները: Մասնավորապես, որ «տեղի է ունեցել ապակառուցողական արշավ, որը վտանգում է իրավիճակը վրաց-ադրբեջանական սահմանին, ինչպես նաև երկու երկրների ռազմավարական գործընկերությունը: Տարբեր ուժեր ներգրավված էին այդ գործընթացներում, այդ թվում `անհատներ և խմբեր, որոնք պատսպարվել էին ազգային արժեքների պաշտպանության քողի տակ: Խնդիրն ավելի սրելու նպատակով ակտիվորեն օգտագործվում էին այսպես կոչված տեղեկատվական պատերազմի մեթոդներ: Խրախուսվում էր վրաց-ադրբեջանական հարաբերությունների վնասակար տրամադրությունը, ինչպես նաև հնչում էին սադրիչ կոչեր `փորձելով իրավիճակը տեղափոխել «օկուպացիայի հարթություն»:
2020 թվականի զեկույց
2020 թվականի զեկույցը, ինչպես նախորդ տարիների հաշվետվությունները, աճող սպառնալիք է տեսնում հիբրիդային պատերազմների արտադրության կարողությունների զարգացման համար: Անցյալ տարի նույնպես արտաքին հետախուզական ծառայությունները կարևոր դեր խաղացին Վրաստանի արտաքին քաղաքական կուրսի վրա ազդելու փորձի և արևմտյան գործընկերների նկատմամբ հասարակության անվստահության ակտիվացման հարցում:
Հակաարևմտյան նարատիվներին զուգահեռ, հռետորաբանության ուժեղացում է նկատվելՎրաստանի հարևանների ՝ Ադրբեջանի, Թուրքիայի և Հայաստանի դեմ և եղել են փորձեր՝ վնասելու նրանց հետ գործընկերությանը:
Ըստ զեկույցի, նախորդ տարիների նման, թիրախային խմբերում ակտիվորեն փորձեր են արվել արմատական տեսակետներ տարածել էթնիկ և կրոնական հողի վրա, որոնց համար կենցաղային բնույթի տարբեր խնդիրներ էին ներկայացվում էթնիկ կամ կրոնական հողի վրա:
Եզրակացություն
Ելնելով վերոնշյալ զեկույցներից, Պետական անվտանգության ծառայությունը նաև ընդգծում է այն երկրների կողմից աճող սպառնալիքները, (եթե այդպիսիք կան), որոնք ցանկանում են ուժեղացնել իրենց ազդեցությունը Վրաստանում: Այնուամենայնիվ, առանձին խնդիր է այն, թե ինչպես է կառավարությունն արձագանքում այդ սպառնալիքներին, ինչ քայլեր է ձեռնարկում դրանք կանխելու համար և որքանով է արդյունավետ նրանց գործողությունները երկրի առջև ծառացած մարտահրավերներին արձագանքելու հարցում:
Պարադոքսալ է, բայց որոշ դեպքերում կամա թե ակամա, կառավարությունն ինքն է նպաստում սպառնալիքների ակտիվացմանը, որոնք բխում են թշնամական երկրի շահերից: Դրա լավ օրինակը քարտեզագրողների գործի շուրջ զարգացումներն են (տե՛ս հղում 1; հղում 2;): Հիշեցնենք, որ Դավիթ Գարեջիի հարցում ռուսամետ / հակաարևմտյան անձանց և «Վրացական երազանքի» կառավարության դիրքորոշումները հիմնականում համընկնում էին: Բացի այդ, պարզվեց, որ քարտեզագրողների դեմ արշավում ներգրավված էին, ինչպես նաև քլիքբեյթները ռուսական IP հասցեներով, ուլտրաազգայնականների և Կրեմլի ուժերն, այդպես էլ կառավարական խմբերը: