ՄԱԿ-ի փախստականների հարցերով գերագույն հանձնակատարի մարտի 20-ի օպերատիվ տվյալների համաձայն՝ փետրվարի 24-ին Ռուսաստանի Ուկրաինա ներխուժումից հետո Ուկրաինայից փախստականների թիվը հասել է մոտ 3,5 միլիոնի։ Նրանց մեծ մասը՝ ավելի քան 2 միլիոն փախստական, պատսպարվել է Լեհաստանում։ Նաև Ուկրաինայից փախստականների մեծ մասը մեկնել է Ռումինիա, Մոլդովա, Հունգարիա, Սլովակիա և այլ երկրներ։
Ռուսաստանի՝ Ուկրաինա ներխուժումից հետո Վրաստանի կառավարությունը և վարչապետ Իրակլի Ղարիբաշվիլին բացահայտ հայտարարեցին, որ Վրաստանը չի միանա Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցներին։ Չնայած միջազգային տարբեր հարթակներում իր ուկրաինամետ դիրքորոշմանը, կառավարությունը դեռևս խուսափում է Ուկրաինայում շարունակվող պատերազմի մասին հստակ հայտարարություններից։ Միակ բանը, որ պատրաստ էր անել Վրաստանի կառավարությունը, ուկրաինացի ժողովրդին մարդասիրական օգնություն ուղարկելն էր։ Միաժամանակ կառավարության ներկայացուցիչները հայտարարել են, որ Վրաստանը պատրաստ է ընդունել փախստականներին Ուկրաինայից։ Փետրվարի 28-ին փոխվարչապետ, էկոնոմիկայի նախարար Լևան Դավիթաշվիլին ասել է. «Մենք լիովին պատրաստ ենք, եթե Ուկրաինայից փախստականներ լինեն, մենք նրանց առավելագույն աջակցություն կցուցաբերենք, և Վրաստանը պատրաստ է նման դեպքում փախստականներ ընդունել»:
Համաձայն միջազգային պայմանագրերի և Վրաստանի «Միջազգային պաշտպանության մասին» օրենքի՝ Վրաստանը պարտավոր է ապահովել միջազգային պաշտպանության ստանդարտով սահմանված պայմանների ստեղծումը միջազգային ապաստան հայցողների և քաղաքացիություն չունեցող անձանց համար, ներառյալ՝ համապատասխան կարգավիճակի շնորհումը՝ իրավական, տնտեսական և սոցիալական երաշխիքների ստեղծում (այդ թվում՝ ապաստան) և այլն։
Փաստ-մետրը փորձել է պարզել, թե ինչում է կայանում Վրաստանի կառավարության պատրաստակամությունը ընդունել ուկրաինացի փախստականներին։ Այս փուլում մեզ հաջողվեց միայն պարզել, որ կառավարությունը ուկրաինացի փախստականների համար կոնկրետ ռազմավարություն չունի։ «Վրաստանի կառավարությունը ուկրաինական իշխանությունների կամ մեր միջազգային գործընկերների հետ ուկրաինացի փախստականներին ընդունելու հարցում ակտիվ շփում ունե՞ր, և ինչպե՞ս դա դրսևորվեց։ Արդյո՞ք որոշված է, թե Ուկրաինայի քանի՞ քաղաքացու է մտադիր / ունակ ընդունել Վրաստանը: Որքանո՞վ է այն ընդգրկելու նրանց և ապահովելու կացարանով և այլ անհրաժեշտ պարագաներով»,- այս և այլ հարցերով մարտի 14-ին «Փաստ-մետրը»-ը պաշտոնապես դիմել է կառավարությանը, սակայն, չնայած կապ հաստատելու բազմաթիվ փորձերին, մինչ օրս պատասխան չենք ստացել։
Փաստ-մետրը դիմել է նաև Վրաստանի Ներքին գործերի նախարարությանը, որն իրավասու է ապաստան հայցողներին ապաստան տրամադրել [փախստականի, մարդասիրական] կարգավիճակ։ Հետաքրքրվեցինք, թե պետությունն ինչ այլ մոտեցում ունի ուկրաինացի փախստականների նկատմամբ (օրինակ, եթե պարզեցվեին կարգավիճակի տրամադրման ընթացակարգերը...): Մենք պահանջել ենք նաև համապատասխան վիճակագրություն։ Սակայն այս դեպքում էլ պատասխան չստացանք։
Ինչ վերաբերում է Ուկրաինայի քաղաքացիների՝ երկիր մուտք գործելու վիճակագրությանը, ապա Ուկրաինա ռուսական ներխուժումից հետո Վրաստանն ավելի շատ Ռուսաստանի և Բելառուսի քաղաքացիներ է ընդունել, քան ուկրաինացիներ։ Ներքին գործերի նախարարի խոսքով՝ փետրվարի 24-ից մարտի 16-ը Վրաստան է մուտք գործել 30 439 ՌԴ քաղաքացի, նրանցից մոտ 12 000-ը չի լքել երկիրը։ Նույն ժամանակահատվածում Բելառուսից մուտք է գործել 15777 քաղաքացի, ինչը 10 անգամ ավելի է 2019 թվականի նույն ժամանակահատվածում մուտք գործածների թվից։ Պատերազմի սկզբից ի վեր ամենացածր թիվը՝ 8688 քաղաքացի, եկել է Ուկրաինայից՝ համեմատած ռուսների և բելառուսների։ Նշենք, որ մինչ համաճարակը, 2019 թվականի նույն ժամանակահատվածում, երկիր է մուտք գործել Ուկրաինայի ավելի շատ քաղաքացի [9200], քան պատերազմի ժամանակ։
Տեղեկատվություն Վրաստանում գտնվող Ուկրաինայի քաղաքացիների համար.
Վրաստանում Ուկրաինայի քաղաքացիների համար գործում է հատուկ թեժ գիծ՝ 144-3. Ժամանակավոր ապաստան հայցող Ուկրաինայի քաղաքացիները պետք է դիմեն Վրաստանում Ուկրաինայի դեսպանատուն։ Փետրվարի 24-ին պատերազմից հետո երկիր մուտք գործած Ուկրաինայի քաղաքացիները պետք է դիմեն Ներքին գործերի նախարարության միգրացիոն վարչություն՝ համապատասխան կարգավիճակ ստանալու համար։
