„ქართული ოცნების“ ერთ-ერთი ლიდერი, თამარ ჩუგოშვილი „ფაქტ-მეტრთან“ საუბრისას ამბობს, რომ „გადაწყვეტილება უკვე ნამდვილად მიღებულია, რომ კონსტიტუციის გაჯანსაღება არის საჭირო“. მთავარ ცვლილებად კი ხელისუფლების შტოებს შორის დაბალანსების საკითხს ასახელებს.

კონკრეტულად რა ცვლილებებს გეგმავს „ქართული ოცნება“ როგორც საკონსტიტუციო, ასევე საშინაო და საგარეო პოლიტიკის საკითხებში? ამ თემაზე „ფაქტ-მეტრი“ თამარ ჩუგოშვილს ესაუბრა.

- როგორ აფასებთ არჩევნების შედეგებს და თქვენთვის პრობლემატური რა იყო?

- საერთო ჯამში, არჩევნები, როგორც ყველა სადამკვირვებლო ორგანიზაციის მიერ შეფასდა, იყო თავისუფალი და მშვიდი, გარდა რამდენიმე იზოლირებული ინციდენტისა. ყველა დამკვირვებლის ანგარიშში ზუსტად ასეა მოხსენიებული და ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი.

3702 უბნიდან პრობლემა იყო 4 უბანზე, 2 უბანი იყო მარნეულში და 2 - სამეგრელოში. ყველა ამ ფაქტზე იყო სამართალდამცავი ორგანოების მხრიდან რეაგირება ისე, როგორც ეს კანონის შესაბამისად უნდა ხდებოდეს და დანარჩენი უკვე არის მეორე ტურისთვის მზადება, რომ მეორე ტურმაც მშვიდ და სამართლიან ვითარებაში ჩაიაროს.

ვფიქრობ, ეს არჩევნები გამორჩეული იყო იმით, რომ წინასაარჩევნო პერიოდი იყო გაცილებით უკეთესი, ვიდრე 2012 წლის წინასაარჩევნო ვითარება და იმდენად გამორჩეული, რომ ყველა ცალსახად აღნიშნავდა, რომ 2012 წლის და 2016 წლის წინასაარჩევნო გარემო არც კი შეიძლება შედარდეს, დაწყებული, მაგალითად, მედიაგარემოთი, როდესაც არჩევნები ჩატარდა ისე, რომ მთავარი მედიასაშუალება იყო ოპოზიციის საკუთრებაში და ოპოზიციის ინტერესებს ატარებდა, მათ შორის სრულიად არაეთიკური ფორმებით.

- თუმცა, ბოლო ერთი წლის განმავლობაში ხელისუფლება „რუსთავი 2“-ის გასაჩერებლად ყველაფერს აკეთებდა და ეს საარჩევნო გარემოზე არ აისახება?

- „რუსთავი 2“-ის წინააღმდეგ კი არ მიდიოდა ხელისუფლების მხრიდან ბრძოლა, არამედ არჩევნები ჩატარდა „რუსთავი 2“-ის პირობებში და ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი.

არჩევნები ჩატარდა ისე, რომ „რუსთავი 2“ მაუწყებლობდა. სხვა საკითხია, როგორ მაუწყებლობდა და რას ამბობდნენ და მათ შორის ის, რომ გვარამია ორ დღეში ერთხელ მოუწოდებდა ერს, არ მიეცათ „ოცნებისთვის“ ხმა, რაც უკვე ჩვეულებრივი აგიტაცია იყო და არა მედიასაშუალების მიერ არჩევნების მიუკერძოებლად და ობიექტურად გაშუქება, რისი ვალდებულებაც ყველა მაუწყებელს, კანონის შესაბამისად, აქვს. მაგრამ ყველა ამ ქვეყანაში ვცხოვრობთ და ვუყურებდით, როგორ მიდიოდა საარჩევნო პროცესის გაშუქება.

დაწყებული აქედან და გაგრძელებული იმით, რომ გარდა ცალკეული, იზოლირებული შემთხვევებისა, არ ყოფილა ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენება, მით უმეტეს, 2012 წელს თუ შევადარებთ, რასაც მართლა სულ სხვა ფორმები და მასშტაბები ჰქონდა. ეს შეიძლება ყველა მიმართულებით ითქვას და ამიტომ მგონია, რომ საერთო ჯამში, ჩვენ შევძელით დემოკრატიის სხვა დონეზე და სხვა ხარისხში გადაყვანა, როგორც ამას საერთაშორისო დამკვირვებლებიც აღიარებენ.

თუმცა, ცხადია, ჩვენთვის ძალიან გულდასაწყვეტი იყო ის რამდენიმე ინციდენტი, რომელიც მაინც ნეგატიურ შტრიხად დარჩა არჩევნების დღეს.

- „ქართული ოცნების“ მხრიდან წინასაარჩევნო პერიოდში მუდმივად იყო იმაზე საუბარი, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ არეულობას გეგმავდა და ა.შ., რაც რეალურად არ მომხდარა. რის საფუძველზე კეთდებოდა ეს განცხადებები?

- ეს ინციდენტები, რაც მოხდა, სწორედ ამის გამოვლენა იყო და მე ვერ ვიტყვი, რომ ამას არ ველოდებოდით. პირიქით, ველოდებოდით, რადგან ინფორმაცია გვქონდა და ეს ყველაფერი დიდად არ გაგვკვირვებია, მაგრამ მომზადებულიც ვიყავით, რომ რეაგირება გაგვეკეთებინა და პროცესებმა უმართავი ფორმა რომ არ მიიღო, სწორედ ამის დამსახურებაა.

- მეორე ტურზეც ელოდებით არეულობას, გაქვთ ამის შესახებ ინფორმაცია?

- სავარაუდოდ, მეორე ტურამდეც იქნება რაღაც მცდელობები, რომ გარემო არ შეფასდეს, როგორც თავისუფალი, მშვიდი და სამართლიანი, მაგრამ ამისთვის მომზადებული ვიქნებით. თუმცა არ მგონია, რომ რაიმე მასშტაბურ პრობლემებზე იყოს საუბარი. ალბათ, ცალკეული, იზოლირებული მცდელობები იქნება.

ჩვენ ახლაც გვესმის „ნაციონალური მოძრაობის“ და სხვა პარტიების მხრიდან რაღაც ტოტალურ გაყალბებაზე საუბარი მაშინ, როდესაც ამას არანაირი საფუძველი არ გააჩნიათ. არც ერთ დამკვირვებელს, არც ადგილობრივს, არც საერთაშორისოს, არ უთქვამს ეს, რომ არჩევნები გაყალბდა, მიუხედავად იმისა, რომ ამ არჩევნებს უპრეცედენტოდ დიდი რაოდენობის დამკვირვებელი აკვირდებოდა.

ამასთანავე, „სამართლიანი არჩევნების“ პარალელური დათვლის მონაცემები აბსოლუტურად დაემთხვა ცესკოს მონაცემებს. ანუ ფიზიკურად არ არსებობს იმის არგუმენტი, რომ ვინმეს გაყალბებაზე საუბრისთვის ლეგიტიმურ შესაძლებლობას მისცემდა, მაგრამ ამაზე გაუჩერებელი ლაპარაკი მაინც გვესმის. სრულიად დაუსაბუთებელი, სრულიად არაარგუმენტირებული, მაგრამ მაინც გვესმის.

როგორც ჩანს, ამის მიზანია, რომ საზოგადოების ცნობიერებაში ეს დარჩეს, როგორც არასამართლიანი არჩევნები, მაგრამ ეს არის მხოლოდ ვიღაცის პოლიტიკური მიზნები და მეტი არაფერი. ამიტომ მგონია, რომ მეორე ტურამდე ეს ლაპარაკი ისევ გაგრძელდება, მაგრამ ვფიქრობ, ამას რაიმე სერიოზული შედეგი არ ექნება, ისევე, როგორც სერიოზულ ინციდენტებს.

- ინციდენტებზე რეაგირება რამდენად სამართლიანი იყო? იგივე კორცხელის ინციდენტზე, სადაც ხელისუფლების მხარდამჭერები იყვნენ მთავარი, არ ყოფილა ასეთი სწრაფი რეაგირება და რაც მთავარია, ინციდენტის მონაწილეები არ დაუკავებიათ.

- კორცხელთან დაკავშირებით პროცესი სამართლებრივ ჩარჩოს მიჰყვება. მართალია, კორცხელის შემთხვევაში აღმკვეთ ღონისძიებად პატიმრობის გამოყენება არ მომხდარა, მაგრამ მე მგონია, რომ ამ შემთხვევაში იმდენად მძიმე, ძალიან აგრესიული, ძალადობრივი და კრიმინალური ქმედება იყო, თან მასობრივი ჯგუფების ორგანიზება და თავდასხმა საარჩევნო უბანზე, რაც მთავარია, პოლიციაზე თავდასხმა, რომ ამ ორ ფაქტს ერთმანეთს ვერ შევადარებთ. მსგავს შემთხვევაში კანონი ყველა ქვეყანაში ძალიან მკაცრი იქნებოდა და ვფიქრობ, სრულიად პროპორციულია რეაგირება. დანარჩენი უკვე სასამართლოს საქმეა.

- კორცხელის ინციდენტში კალაძის სახელი ფიგურირებდა, შემდეგ საარჩევნო პროცესში კალაძის ძალადობრივ ჩარევაზე ირაკლი ოქრუაშვილმა გააკეთა განცხადება. პარტიაში ეს ფაქტი რამდენად არის შესწავლილი და რა პოზიცია გაქვთ?

- ძალიან მიუღებელი და სამწუხარო მგონია, როდესაც შეიძლება ადამიანს ძალიან უსაფუძვლო და დაუდასტურებელი ბრალდებები მიაბა და თავის მართლების პოზიციაში ჩააყენო. ძალიან არასწორია. ყველას გვახსოვს, რომ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ გაავრცელა ყალბი დოკუმენტები, რომელიც, თითქოს, კორცხელის ინციდენტთან კალაძის კავშირს ადასტურებდა, მაგრამ რამდენიმე დღეში თავადვე თქვეს, რომ ყალბი იყო. ეს იყო ერთადერთი მცდელობა, რომ ამ ინციდენტთან კალაძის კავშირი ვითომ ფაქტებით გაემყარებინათ.

ოქრუაშვილთან დაკავშირებით კი საერთოდ გაუგებარია, საიდან მოდის და რით ამყარებს ამ ბრალდებებს. ეს ყველაფერი იყო პოლიტიკური მიზნით, მაგრამ, ჩემი აზრით, ასეთი რაღაცები ძალიან არასწორია და მათ შორის, პოლიტიკურ ბრძოლაშიც მიუღებელია.

- „რუსთავი 2“ ახსენეთ და იქიდან გამომდინარე, რაც ბოლო ერთი წლის განმავლობაში ხდებოდა „რუსთავი 2“-ის წინააღმდეგ, რამდენად შეიძლება ვთქვათ, რომ მედია თავისუფალია?

- „რუსთავი 2“ საშინლად მტრულად განწყობილი იყო ჩვენი პოლიტიკური ძალის მიმართ და ჩვენ კამპანია საშინლად მტრულად განწყობილი მედიის პირობებში ჩავატარეთ. მაგრამ ამის მიუხედავად, მაინც შევძელით და მოვიგეთ არჩევნები. ამიტომ, თუ ვამბობთ იმას, მედია იყო თუ არა მოწოდების სიმაღლეზე არჩევნების დროს, ეს ყველას არ ეხება, მაგრამ „რუსთავი 2“ ელემენტარულ სტანდარტს ვერ აკმაყოფილებდა.

მეორე საკითხია „რუსთავი 2“-ზე სამართლებრივი დავა. საქმის განხილვა უზენაეს სასამართლოში მიდის და ყველა ვნახავთ, რა გადაწყვეტილებას მიიღებს. ამიტომ, თუ „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით რაიმე იყო არასწორი, არასწორი და პრობლემური იყო ის, რომ „რუსთავი 2“ იქცეოდა ისე, როგორც იქცეოდა და რაც ელემენტარული ეთიკის სტანდარტებს არ შეესაბამებოდა.

- ის პროცესი, რაც „რუსთავი 2“-ის წინააღმდეგ დაიწყო, არ იყო ამ ტელეკომპანიასთან ხელისუფლების ბრძოლისა და დაპირისპირების გამოხატულება?

- ეს პროცესი ჩვენთვის იყო ყველაზე მეტად დამაზიანებელი, რადგან ყველაზე მეტი კითხვა ჩვენ მიმართ გააჩინა, მით უმეტეს, რომ ბრალდებები მუდმივად ამ მიმართულებით ისმოდა. ამიტომ ზუსტად იმან, რომ ეს ყველაფერი არჩევნებამდე ცოტა ხნით ადრე დაიწყო, ჩვენ, პრინციპში, ძალიან ცუდ მდგომარეობაში ჩაგვაგდო და მუდმივად თავის მართლების პოზიციაში ყოფნა გვიწევს, რაც ნამდვილად არ არის ჩვენთვის სახარბიელო. ასე რომ, გარკვეულწილად ჩვენც ვართ დაზარალებულები ამ პროცესით.

- სადაცაა, ახალი პარლამენტი მუშაობას დაიწყებს და თქვენ პრობლემურად რა საკითხს ხედავთ? საიდან დაიწყებთ მუშაობას, რის რეფორმას გეგმავთ?

- ძალიან ბევრი მიმართულებაა, რა მიმართულებითაც მეც პირადად და გუნდშიც ვხედავთ რაღაც ნაბიჯების გადადგმის საჭიროებას. მაგალითად, მე პირადად მართლმსაჯულების რეფორმების გააქტიურების საჭიროებას ვხედავ. იგივე საკონსტიტუციო რეფორმა, რაზეც უკვე ითქვა, მაგრამ არა ასე ამოგლეჯილად, ცალკეულ საკითხებზე აქცენტირება, არამედ მთლიანად რეფორმა. თუმცა, არც ერთ ამ საკითხზე ჯერჯერობით გადაწყვეტილება არ არის მიღებული.

- მთლიან საკონსტიტუციო რეფორმაში რას გულისხმობთ? ეს საკითხები, რაც გაჟღერდა, არ იქნება, თუ მათთან ერთად სხვა საკითხებიც იქნება გათვალისწინებული?

- როგორც გითხარით, ეს ჯერ გადაწყვეტილი არ არის, მაგრამ ცალსახაა, რომ ცვლილებები საჭიროა, რადგან კონსტიტუციაში ძალიან ბევრი ხარვეზია და ამ ხარვეზებს გასწორება ესაჭიროება. უნდა მოხდეს ხელისუფლების შტოთა დაბალანსება და ა.შ.

დეტალებში ჩასვლა არ მინდა, რადგან არ არის ამაზე გადაწყვეტილება მიღებული და არ მოხდეს მერე ისე აღქმა, რომ ჩემ მიერ დასახელებული პრობლემატური საკითხები გუნდის მიერ არის გადაწყვეტილი.

- ანუ ხელისუფლების შტოებს შორის ძალაუფლების დაბალანსების გადაწყვეტილება უკვე მიღებულია?

- კი, ეს ერთი გადაწყვეტილება უკვე ნამდვილად მიღებულია, რომ კონსტიტუციის გაჯანსაღება არის საჭირო, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ჩვენ ამის ერთპიროვნულად მიღება გვინდა. პირიქით, ჩვენ გვინდა, რომ ეს მაქსიმალურად გამჭვირვალედ და მაქსიმალური ჩართულობით მოხდეს. ამაში ყველამ უნდა მიიღოს მონაწილეობა - ხელისუფლებამაც, ოპოზიციამაც, სპეციალისტებმაც, არასამთავრობო ორგანიზაციებმაც და ღია პროცესის მეშვეობით რაღაც კონსენსუსამდე უნდა მივიდეთ.

ყოველ შემთხვევაში, მონაწილეთა უმრავლესობა მაინც უნდა მივიდეს რაღაც შეთანხმებამდე ძირითად საკითხებთან მიმართებაში, რადგან გამართული სახელმწიფოს მოწყობისთვის კონსტიტუციაა ძირითადი საფუძველი. ამიტომ ვიდრე იქ სერიოზული ხარვეზებია, ეს პრობლემები ყოფით დონეზე გადმოვა და სახელმწიფოს ნორმალური ფუნქციონირება შეუძლებელი იქნება. ამიტომ ჩვენ სწორედ იქიდან უნდა დავიწყოთ მოწესრიგება და შემდეგ უკვე მიჰყვება.

- ეს დაპირება „ქართულ ოცნებას“ 2012 წელსაც ჰქონდა, მაგრამ არ გააკეთა. მით უმეტეს, რომ 2013 წლის ბოლომდე უფრო მარტივად შეიძლებოდა ამის გაკეთება. ამის შემდეგ კი საკონსტიტუციო კომისიის მუშაობა საერთოდ ჩავარდა. ახლა რა გარანტიაა, რომ ეს გაკეთდება და რაც მთავარია, არ გაკეთდება მხოლოდ მმართველი პარტიის ინტერესების შესაბამისად?

- „ქართულ ოცნებას“ საკონსტიტუციო უმრავლესობა არ ჰქონდა და მე როგორც ვიცი, ძალიან რთული აღმოჩნდა ოპოზიციასთან ისეთ პრინციპულ საკითხებზე შეთანხმება, როგორიც არის კონსტიტუციის ფუნდამენტური გადასინჯვა. ამიტომ მგონია, რომ წინა პარლამენტში ეს თავიდანვე განწირული საკითხი იყო, პოლიტიკური რეალობიდან გამომდინარე. ამის შანსი ახლა უფრო არსებობს და მთავარია, სწორად გაკეთდეს.

- ფიქრობთ, რომ საკონსტიტუციო უმრავლესობა გეყოლებათ?

- ვნახოთ. პრინციპში, მეორე ტურს უნდა დაველოდოთ. თუმცა, გამომდინარე იქიდან, რომ თითქმის ყველა ოლქში ჩვენი კანდიდატი ლიდერობდა, ალბათ, ამის შანსი დიდია.

- არ არის საშიში, რომ ერთ პარტიას ჰქონდეს შეუზღუდავი ძალაუფლება?

- ერთი მხრივ, ეს არის შესაძლებლობა, მაგრამ, მეორე მხრივ, ნამდვილად არის გამოწვევა. მე ასე ვიტყოდი - ერთდროულად ორივეა. ერთი მხრივ, ეს არის შესაძლებლობა, რომ მიღებული იქნას რთული გადაწყვეტილებები იმისთვის, რაც აუცილებლად გასაკეთებელია და სხვა მოცემულობაში ფიზიკურად, ალბათ, შეუძლებელი იქნება; მაგრამ, მეორე მხრივ, ნამდვილად უნდა ახსოვდეს ხელისუფლებას ის მძიმე გამოცდილება, რაც წინა ხელისუფლების პირობებში გვქონდა.

მე არ მგონია, რომ იგივეს გამეორების შანსიც კი არსებობს იმიტომ, რომ ბევრი ფაქტორია სხვანაირი. იგივე გარემოა სხვანაირი, საზოგადოებაა სხვანაირი, მედიაა სხვანაირი. ბოლოს და ბოლოს, სოციალური მედიაა უკვე, რაც გარემოს მთლიანად ცვლის და ა.შ. ამიტომ არ მგონია, რომ ქვეყანა ოდესმე ისევ იქ მიბრუნდეს, სადაც იყო, მაგალითად, 2008 წელს, მაგრამ ეს მძიმე ისტორია ჩვენ ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს.

- წინა ხელისუფლების არგუმენტიც ეს იყო, რომ ამ ძალაუფლებას ცუდად არ გამოიყენებდნენ.

- მე ვამბობ, რომ ახლა მოცემულობაა სხვანაირი. რისკი ნამდვილად არის, მაგრამ მაინც ვფიქრობ, რომ დღეს პროცესები ვიღაცის კეთილ ნებაზე ვერ იქნება დამოკიდებული, რომც მოუნდეს ცუდი რაღაცის გაკეთება. ეს ფაზა უკვე გავლილია. თუმცა, ისევ ვიმეორებ, მაინც ფხიზლად უნდა ვიყოთ და საზოგადოებას დავანახოთ, რომ ის დიდი მხარდაჭერა, რაც გვაქვს, მხოლოდ საზოგადოების საკეთილდღეოდ იქნება გამოყენებული. მე იმის იმედიც მაქვს, რომ ამას საზოგადოება ძალიან მალე დაინახავს და ჩვენ ამის მტკიცება აღარ დაგვჭირდება.

- საგარეო პოლიტიკის თვალსაზრისით რამე ცვლილებები თუ იგეგმება?

- საგარეო პოლიტიკას თუ შევეხებით, ჩვენი ყველა პარტნიორი, როგორც ნატო, ასევე ევროკავშირი, ასევე სტრატეგიული პარტნიორები - აშშ და სხვა ქვეყნები, სრულიად ერთხმად გვეუბნებიან, რომ საგარეო პრიორიტეტები და პოლიტიკა გვაქვს სწორედ ისეთი და არჩეული გვაქვს ის ერთადერთი სწორი გზა, რომელიც ჩვენნაირ ქვეყანას შეიძლება ჰქონდეს. ანუ სრულიად თანმიმდევრულად და მიზანდასახულად მიდიოდე ევროინტეგრაციისკენ, მაგრამ ამავე დროს თან ძალიან ფრთხილად იყო იმიტომ, რომ ჩვენ ეს სიფრთხილე და გონიერება ამ პროცესში ძალიან გვჭირდება.

რაც შეეხება უკვე საგარეო ურთიერთობებს, ვფიქრობ, რომ ამ მიმართულებით გააქტიურება ბევრად უკეთესად შეიძლება და ამ მიმართულებით ჩვენი უკვე სწორი პოლიტიკის კიდევ უფრო ეფექტიანად გატარება შესაძლებელია და ამის სურვილი ნამდვილად გვაქვს.

- თუმცა, მუდმივად არის პრეტენზია, რომ ხელისუფლება საგარეო მიმართულებით აქტიური არ იყო და საქართველო საერთაშორისო რადარებიდან გაქრა.

- შედეგებით თუ ვიმსჯელებთ, ასე ნამდვილად არ ყოფილა. ამ ოთხი წლის განმავლობაში საგარეო მიმართულებით ძალიან სერიოზული შედეგები დაიდო როგორც ევროკავშირთან, ასევე სხვა პარტნიორებთან მიმართულებით.

- მაგრამ ამ შედეგებს „ნაციონალური მოძრაობის“ მმართველობის დროს ჩაეყარა საფუძველი...

- ასოცირების შეთანხმება კი, მაგრამ ვიზალიბერალიზაციის საკითხი იყო დაწყებული? ამ საკითხზე მოლაპარაკება ჩვენზე ადრე დაიწყო უკრაინამაც, მოლდოვამაც და საქართველოს რატომღაც საერთოდ არ ჰქონდა დაწყებული. ჩვენ სამოქმედო გეგმა 2013 წელს გადმოგვეცა და ყველა ვალდებულება ყველაზე მოკლე დროში შევასრულეთ და ევროკავშირისგან უკვე დასკვნითი გადაწყვეტილების მიღებას ველოდებით. ანუ ეს მთლიანად ჩვენი დამსახურებაა.

ასოცირების შეთანხმება კი „ნაციონალების“ დროს დაიწყო, მაგრამ 2013 წლიდან ძალიან სერიოზული სამუშაო ჩატარდა. ამიტომ ამ პრეტენზიებს ნამდვილად ვერ გავიზიარებ.

იგივე შეიძლება ითქვას ნატოსთან ურთიერთობაზეც. ნატოსთან და აშშ-სთან დაიდო იმ ტიპის შეთანხმებები, რომელიც საქართველოში წლების განმავლობაში არ ყოფილა. ჩვენ ნამდვილად შორს წავედით.

გეოპოლიტიკა მოქმედებს და, სამწუხაროდ, ყველაფერი ჩვენზე არ არის დამოკიდებული, მაგრამ ყველა იმას გვეუბნება, რომ ჩვენი მხრიდან რაც იყო გასაკეთებელი, მაქსიმალურად გაკეთებულია და ახლა უკვე მათი მხრიდან არის პასუხები გასაცემი. ამიტომ არ მგონია, რომ ხელისუფლებამ რამე დააკლო ან რაღაცები დაიზარა. მე მგონია, რომ ძალიან მონდომებული და თავდადებული იყო და განსაკუთრებით აღმასრულებელი ხელისუფლება და ამ მიმართულებით კარგი შედეგებიც დადო. უბრალოდ, საპარლამენტო კუთხითაც შეიძლებოდა ამ მიმართულებით წახმარება და ვფიქრობ, რომ ამ მიმართულებით პარლამენტმა თავისი ურთიერთობები და კომუნიკაცია უფრო მეტად უნდა გამოიყენოს.

- რუსეთის საფრთხე ადეკვატურად არის შეფასებული?

- მე მგონია, რომ ბევრად უფრო ადეკვატურად არის შეფასებული, ვიდრე მანამდე იყო. ამაში დარწმუნებული ვარ.

- რუსეთიდან საფრთხეს ელოდებით?

- რუსეთი არის მტერი, ჩვენი ოკუპანტი ქვეყანა, რომლისგანაც საფრთხეს მუდმივად უნდა ელოდო. არავის აქვს ილუზია, რომ, რადგან, მაგალითად, ეკონომიკურ თემაზე მოლაპარაკება შეიძლება მიდიოდეს, ეს ანეიტრალებს რუსეთიდან მომდინარე რაიმე საფრთხეს. ეს ნამდვილად არ არის ასე და დამერწმუნეთ, ამას არც არავინ ფიქრობს.

რუსეთი არის საფრთხე და ამ საფრთხეზე ფიქრობენ ის ადამიანები, რომლებიც უნდა ფიქრობდნენ და ფიქრობენ სწორად, იმისგან განსხვავებულს, რასაც მანამდე ვხედავდით, იმიტომ, რომ არავინ არ იცის, აგრესიული რიტორიკა საბოლოოდ ქვეყნისთვის სასარგებლო აღმოჩნდა თუ დამაზიანებელი. უფრო სწორად, თავს შევიკავებ ამის შეფასებისგან.

- ამ პოლიტიკის გადახედვა არ იგეგმება?

- არა, არ გადაიხედება. ყველა პარტნიორი გვეუბნება, რომ ეს არის სწორი პოლიტიკა და რატომ უნდა გადავხედოთ?! გვეუბნებიან, რომ ეს არის სწორი გზა, რითიც ჩვენ მივდივართ და ჩვენ რომ გადავხედოთ ამას, სწორ გზას ავცდებით.

- გადაწყვეტილია, მთავრობა როგორ დაკომპლექტდება?

- არა, ჯერ ძალიან ნაადრევია ამაზე საუბარი. პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი იქნება და ეს ცნობილია. დანარჩენი ვნახოთ. ამ ეტაპზე არც სამთავრობო და არც ერთი საპარლამენტო თანამდებობის საკითხი გადაწყვეტილი არ არის, მათ შორის არც პარლამენტის თავმჯდომარის. ამაზე ჯერ არ გვილაპარაკია. ამიტომ არც ერთი გავრცელებული ვარიანტი სიმართლეს არ შეესაბამება.