წარმოგიდგენთ ასპინძა-ბორჯომის #45 საარჩევნო ოლქის მაჟორიტარობის კანდიდატთა ინტერვიუებს. ესენი არიან: გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება - დემოკრატიული საქართველო“), ტარიელ ლონდარიძე („ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა“), კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე - სახელმწიფო ხალხისთვის“), გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“), ზურა ხაჩიძე („საქართველოს პატრიოტთა ალიანსი“).
ინტერვიუები მომზადდა წინასწარ მომზადებული კითხვარის მიხედვით, რომელიც ყველა კანდიდატისთვის ძირითადად ერთნაირი იყო. მიღებული პასუხები იმგვარადაა დაჯგუფებული, რომ მკითხველს კანდიდატთა პოზიციების ერთმანეთთან შედარება გაუადვილდეს.
კითხვა 1: რატომ იყრით კენჭს ამ კონკრეტულ ოლქში?
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
გახლავართ ბორჯომელი, დავიბადე ბორჯომში, ბორჯომში დავამთავრე სკოლა, აქ ვმუშაობდი, ვიყავი საკრებულოს თავმჯდომარე, რაიონის გამგებელი. ვიყავი საკრებულოს წევრი და ვიყავი სკოლის მასწავლებელიც 2009-2010 წლებში. შესაბამისად, მთელი ჩემი ბიოგრაფია დაკავშირებულია ბორჯომთან. ბორჯომი და ასპინძა გაერთიანდა და 5 თემი მიემატა კიდევ ახალქალაქიდან, მაგრამ არსებითად მგონია ეს ოლქი ჩემი მშობლიური ოლქია და შესაბამისად, ბუნებრივად მიმაჩნია, რომ აქ ვიყრი კენჭს.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
პირველ რიგში, ვარ ამ კუთხის შვილი, აქ დაბადებული და გაზრდილი, მსურს დავეხმარო ჩემი რაიონის მოსახლეობას პრობლემების მოგვარებაში.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
ვარ ამ რეგიონის მკვიდრი, 1995 წლიდან ვხელმძღვანელოდი ჯანდაცვის და რეგიონულ სამსახურებს. შესაბამისად, ძალიან კარგად ვიცნობ რეგიონის პრობლემებს ამ სფეროში.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
არცერთი თანამდებობა, არცერთი ხელფასი, არცერთი სამსახური მე არ მიღირს ხალხის სამსახურში ყოფნაზე მეტად. მე ვარ მოქმედი საკრებულოს წევრი და მიმაჩნია, რომ დეპუატატობის შემთხვევაში უფრო მეტი ბერკეტი და უფრო მეტი საშუალება მექნება გაათმაგებულად დავიცვა ხალხის ინტერესები, ჩემი ქალაქის ინტერესები და სასიკეთო საქმეები გავაკეთო.
ზურა ხაჩიძე („პატრიოტთა ალიანსი“)
ყველამ კარგად იცის, რომ მე ბორჯომელი ვარ. არჩევნებში მონაწილეობას ჩემ მშობლიურ ქალაქში იმიტომ ვიღებ, რომ სრულიად ბორჯომელებს უკეთესი პირობები ჰქონდეთ საკუთარ რაიონში საცხოვრებლად. როგორ ფიქრობთ, 25 წლის წინ მე რომ როგორც მომღერალს, საშუალება რომ მქონოდა ჩემს ქალაქში მიმეღწია წარმატებისთვის, ბორჯომს ჩემს ჯგუფთან ერთად დავტოვებდი (ვგულისხმობ „ქუჩის ბიჭებს“)? მე სიმღერა ამ ქალაქში დავიწყე და როდესაც ჯგუფმა ქალაქიდან წასვლა გადავწყვიტეთ, არასდროს დაგვიმალავს ის, რომ ჩვენ ბორჯომელები ვიყავით და ვართ.
მოგეხსენებათ, 2008 წელს არჩევნებში მონაწილეობას ვღებულობდი, „გაერთიანებული ოპოზიციის“ კანდიდატი ვიყავი, მაშინ არათანაბარ პირობებში მომიწია ბრძოლა „ნაციონალური მოძრაობის“ ხელისუფლებასთან. წელს კი, იმედი მაქვს, რომ მოქმედი ხელისუფლების მიერ არჩევნებში ძალოვანი და ადმინისტრაციული რესურსები არ ჩაერთვებიან.
2016 წლის არჩევნებში საუბარი არ არის მხოლოდ ბორჯომის კანდიდატობაზე, 45-ე მაჟორიტარული ოლქი მოიცავს ბორჯომს, ასპინძასა და ახალქალაქის 17 სოფელს, როგორც ჩემი მშობლიური ქალაქ ბორჯომის ტკივილი მიმაქვს გულთან, ისევე გავითავისე უკვე სრულად ამ ჩამოთვლილი რაიონების მაცხოვრებლების გასაჭირიც. მე პირობას ვაძლევ ჩემს ამომრჩევლებს, რომ არ ვიქნები ის მაჟორიტარი, რომელიც პარლამენტის კარს გაიხურავს და მომდევნო ოთხი წელი არ გამოჩნდება საკუთარ რაიონში.
კითხვა 2: ჩამოთვალეთ3-5 (ან მეტი) მთავარი პრობლემა, რომელიც თქვენი ოლქის ამომრჩევლებს (და არა ზოგადად ქვეყნის მოსახლეობის უმრავლესობას) განსაკუთრებით აწუხებს. თქვენი აზრით, როგორ უნდა მოგვარდეს ეს პრობლემები?
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
პრობლემები განსხვავებულია. ასპინძაში იყო გზების პრობლემები და მუნიციპალიტეტმა დაიწყო სამწლიანი გეგმით ამ პრობლემის გადაწყვეტა. ბუნებრივია, ერთ წელიწადში ყველა გზა ვერ დაიგებოდა, იმიტომ, რომ მძიმე ვითარება იყო, მაგრამ დიდი ნაწილი გაკეთდა და 2018 წელს ალბათ დასრულდება. აქ არის ასევე გაზიფიცირების, ინტერნეტის, მეტ-ნაკლებად სასმელი და სარწყავი წყლის პრობლემაც.
ასპინძის და ბორჯომის პრობლემებს ერთმანეთისგან ვასხვავებ, იმიტომ, რომ ბორჯომში გზების პრობლემა არ არის. ბორჯომმა ინფრასტრუქტურული თვალსაზრისით არსებული პრობლემები გადაწყვიტა. ძალიან მნიშვნელოვანია ტურისტული ფუნქციის დაბრუნება ბორჯომისთვის, ამ თვალსაზრისით ბაკურიანში აქტიურად მიმდინარეობს პროცესები. ქალაქშიც მნიშვნელოვან ეტაპზე ვართ განვითარების, სამი ახალი სასტუმრო გვაქვს: „რიქსოსი“, „ქრაუ პლაზა“ და „ბორჯომი პალასი“ და მნიშვნელოვანი ეფექტი უკვე იგრძნობა.
გაზიფიცირების პრობლემა როგორ უნდა მოგვარდეს?! უნდა დაიწყოს ეს პროცესი, როგორც გზებზე დაიწყო ასპინძაში, უნდა გაკეთდეს გეგმა, ერთ წელიწადში შეიძლება ყველა სოფელში გაზი ვერ შევიდეს, ეს უნდა გადაწყდეს ენერგეტიკის სამინისტროთან ურთიერთობით, გაზის კომპანიასთან ურთიერთობით, ზუსტად უნდა ჩამოვყალიბდეთ რა პრობლემის წინაშე დგანან, აქამდე რატომ არ მოხდა გაზიფიცირება. ძნელი გასაანალიზებელია, 21-ე საუკუნეში რატომ უნდა იყოს მთავარი პრობლემა გაზი და წყალი. პრობლემების მოსაგვარებლად საჭიროა სწორი კომუნიკაცია, სწორი განსაზღვრა პრობლემის არსის და იმ უწყებათა ნუსხის და რიგის, რომელთა მეშვეობითაც უნდა მოგვარდეს ეს პრობლემები.
ბორჯომში ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი პრობლემაა რომანოვების სასახლე. ეს საკითხი ვერ გადაწყდა იმიტომ, რომ ვერ განისაზღვრა ვინ უნდა ყოფილიყო ამ პრობლემის გადამწყვეტი. მნიშვნელოვანი პრობლემაა, იმიტომ, რომ დაკავშირებულია საკურორტო სიტემის განვითარებასთან. დღესდღეობით ამ პრობლემის გადაწყვეტაზე ჩვენ უკვე სწორი მიმართულება გვაქვს, საპარტნიორო ფონდმა აიღო თავის თავზე და შეგვიძლია კონკრეტული გზავნილები გავაკეთოთ ამასთან მიმართებაში.
ძნელია ჩემი მხირდან გაჟღერდეს დაპირებად, იმიტომ, რომ მე მაქვს საპარტნიორო ფონდთან კომუნიკაცია და ვიცი რა კეთდება, მაგრამ იმათმა რომ რაიმე გააფუჭონ და ვერ გააკეთონ?! ... ჩემი დაპირება გამომდინარეობს მათი პროგრამიდან, რაც მათ განსზღვრეს, ისინი ამბობენ, რომ ოქტომბრის დასაწყისში მოახდენენ პრეზენტაციას რა გაკეთდება, შემდეგ უკვე დაიწყება რეაბილიტიცა და ორი წლის თავზე ჩვენ მივიღებთ მთელ ამ ტერიტორიას, როგორც სასახლეს, სკვერს, მუზეუმს, დასათვალიერებელ ადგილს. რეალურად, ეს ტერიტორია გახდება საერთო ტურისტული ინფრასტრუქტურის ნაწილი. ეს პროექტი ჩემთვის ცნობილია, ველოდები პრეზენტაციას და იმედი მაქვს, ეს დანაპირები შესრულდება და ორი წლის თავზე ჩვენ ამას მივიღებთ.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
უმუშევრობა, მძიმე ფინანსური და ეკონომიური მდგომარეობა, შეჩერებული გაზიფიცირება, სასმელი და სარწყავი წყალი. „ნაციონალურ მოძრაობას“ გააჩნდა და გააჩნია კონკრეტული გეგმა ქვეყნის ეკონომიური განვითარებისა, რომელიც გამოიწვევს სამუშაო ადგილების შექმნას და მეტი ადამიანის დასაქმებას, რაც გამოიწვევს მოსახლეობის ძირითადი პრობლემების მოგვარებას.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
1. რიგდება ხვნა თესვის ვაუჩერები, მოსახლეობა აწარმოებს სასოფლო სამეურნეო პროდუქციას, მაგრამ აქვთ გასაღების პრობლემა. ერთ-ერთი და არა ერთადერთი გზა ამ პრობლემის მოგვარების, იქნება ის, რომ სახელმწიფო უწყებებმა, თავდაცვის სამინისტრომ, პენიტენციალურმა სისტემამ შეისყიდოს პირველ რიგში ადგილობრივი პრიდუქცია.
2. სოფლად მცხოვრები მოსახლეობა განიცდის საძოვრებისა და სათიბების ნაკლებობას.. გაყიდულია მიწები მიზერულ ფასად ერთეულ ადამიანებზე, რომლებიც შემდგომში ისევ მოსახლეობას აქირავებს ამ მიწებს და მოსახლეობა სოფელში იძულებულია შეამციროს თავისი მეურნეობა. შესასწავლია ამ მიწების გასხვისების კანონიერება. ჩემი აზრით, ამ სახის მიწები უნდა გადაეცეს ადგილობრივ მუნიციპალიტეტებს, რიმლებსაც ბიუჯეტში გაუჩნდებათ დამატებითი სახსრების მოზიდვის შესაძლებლობა. გაზრდილი ადგილობრივი ბიუჯეტი ისევ მის მოსახლეობას მიუბრუნდება სხვადასხვა პროექტების სახით.
3. ახალგაზრდობის გადინება რაიონებიდან, სოფლებიდან. სოფლებში ძირითადად ცხოვრობს ხანდაზმული მოსახლეობა. კარგია, რომ მაღალმთიან დასახლებებში მცხოვრებ პენსიონერებს გაეზარდათ პენსიის ოდენობა, მაგრამ პენსიონერ მშობლებს ურჩევნიათ ადგილზე ყავდეთ შვილები და შვილებს ჰქონდეთ მეტი შემოსავალი, ვიდრე ეს გაზრდილი პენსიაა. სახელმწიფო უნდა იყოს ხალხისთვის და ყველანაირად შეუწყოს ხელი ახალგაზრდობის დამაგრებას სოფლად.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
ჩემი დეპუტატობის შემთხვევაში ვერავინ ვერ შეუწყვიტავს სოციალურ დახმარებას გაუბედურებულ, ლოგინად ჩავარდნილ ადამიანებს. ეს არის ერთ-ერთი პრობლემა და ძალიან მნიშვნელოვანი. სამცხე-ჯავახეთში 405 ოჯახს აქვს შეწყვეტილი სოციალური დახმარება 2015 წელს, კატასტროფული მდგომარეობაა ამ მხრივ. ასევე დიდი პრობლემაა ბორჯომში, რომელი დგას ეკოლოგიური კატასტროფის წინაშე, როდესაც არის პლატოს ტყე ასეთ მდგომარეობაში.
პირველ რიგში, მე დავაყენებ ინიციატივას და მოვითხოვ და გავიტან ბოლომდე, ეს ტერიტორია, ბორჯომში, 9 აპრილის ქუჩიდან სოფელ სადგერამდე, გამოცხადდეს დაცულ ტერიტორიად. გადაეცეს ბორჯომ-ხარაგაულის ტყე-პარკს. სატყეოს უნდა ჩამოშორდეს ყველა შემთხვევაში, რადგან ეს არის კორუფციის ბუდე.
ბორჯომის მინერალური წყალი არის ასევე ძალიან დიდი პრობლემა, თითოეულ კუბურ მეტრს დავუთვლი ხაზარაძეს. ვიცი, რომ გაცილებით მეტი მიაქვს და გაცილებით ნაკლები თანხა შემოაქვს.
კურორტს თავისი ელფერი უნდა ჰქონდეს. „ფიშკა“ უნდა ჰქონდეს ბორჯომს ისეთი, თავისი, რომ სუფთა ეკოლოგიის მხრივ უნდა მოხდეს ბორჯომის განვითარება. ბორჯომი უნდა იყოს სუფთა კურორტი, რომ ადამიანს აქ მოუნდეს ჩამოსვლა.
ზურა ხაჩიძე („პატრიოტთა ალიანსი“)
პირველი და უმნიშვნელოვანესი პრობლემა დღეს ბორჯომის რაიონში არის ტყის პრობლემა. მოსახლეობა დაინტერესებულია იმით, რომ მიიღოს სარგებელი, არა უკანონო, არამედ კანონიერი გზით რათა ლუკმა-პურის შოვნის საშუალება ჰქონდეთ. ჩვენი გუნდი უკვე ვმუშაობთ ამ კონკრეტულ საკითხზე, თუ როგორ უნდა მოგვარდეს არსებული პრობლემა ხე-ტყესთან დაკავშირებით.
პრობლემებია ჯანდაცვის მიმართულებით, ძალიან კმაყოფილია უმრავლესობა იმით, რომ ოპერაცია თუ გადაუდებელია, სახელმწიფოს მიერ ფინანსდება სრულად, მაგრამ მომდევნო სარეაბილიტაციო საკითხის გადაჭრა უბრალო გლეხსა და პენსიონერს ძალიან უჭირს, სჭირდება მედიკამენტები და ამისთვის არც პენსია ჰყოფნის და არც დაფინანსების რაიმე საშუალება აქვს სახელმწიფოსგან.
მოსახლეობა ძალიან განიცდის იმას, რომ სოციალური დაფინანსებები უმრავლესობას მოუხსნეს, თქვენ ვერც კი წარმოიდგენთ რა რთულია ამ ხალხის თვალებში ჩახედვა, მაგრამ მე მზად ვარ და ამაყი ვარ, რომ მყავს ისეთი გუნდი, რომელიც ამ ყველა პრობლემას, ჯანდაცვა იქნება ეს თუ სოციალური დაფინანსება და ა.შ. მოაგვარებს. ყველა პროექტს ერთად შევიმუშავებთ ამ ხალხის საკეთილდღეოდ.
კონკრეტულად სოფელი ტბის ძირითადი პრობლემა არის გზისა და სანიაღვრე არხების მოუწესრიგებლობა. წინა ხელისუფლების დროს გზის პრობლემა სადგერი, ცემი, ტბისა და ლიბანის თემში სრულად მოუგვარებელი იყო, მოქმედი ადგილობრივი ხელისუფლების დროს კი, გზის პრობლემა საკრებულოს წევრმა კონკრეტული თემის რწმუნებულმა რესან აბრამაშვილმა მხოლოდ საკუთარ სოფელში ცემში მოაწესრიგა.
არსებობს უამრავი სხვა პრობლემაც, რაოდენ გასაკვირადაც არ უნდა მოგეჩვენოთ ასპინძაში ნომერ პირველ პრობლემად უპატრონო ძაღლების საკითხი დგას, რაიონში სრულად დაუცველია მოსახლეობის უსაფრთხოება, იგივე პრობლემა წამოიჭრა ქალაქ ბორჯომის „ახალი უბნის“ დასახლებაში, სკოლის წინ სწორედ უპატრონო ძაღლების „ბირჟაა“, რის გამოც ადგილობრივი მოსახლეობა, განსაკუთრებით სკოლის ბავშვები, საფრთხის წინაშე დგას.
კითხვა 3: რა არის თქვენი მთავარი წინაასარჩევნო დაპირებები ამომრჩევლისათვის? რა დროში აპირებთ თქვენი დაპირებების შესრულებას? გაგვაცანით მიახლოებითი გრაფიკი.
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
დაპირებები, რომელიც არის თვითმმართველობის კომპეტენცია, ან თავი უნდა ავარიდო ასეთ დაპირებებს, ან უბრალოდ ვითანამშრომლო იმ ადამიანებთან, რომლებიც ჩემს პოლიტიკურ გუნდს წარმოადგენს მუნიციპალიტეტში. სხვა რესურსი მე არ მაქვს. თვითმმართველობა არის დამოუკიდებელი სტრუქტურა, რომელსაც მე იძულებითი წესით ვერაფერს ვაიძულებ. შემიძლია კანონში ჩავწერო ერთერთი თემა, როემლიც მე მიმაჩნია მნიშვნელოვნად, ეს არის სოციალური ბინათმშენებლობა. მგონია, რომ მუნიციპალიტეტებმა ეს თავისთავზე უნდა აიღონ. თუ თვითმმართველობის შესახებ კანონში ჩაიწერება, რომ 10%, პირობითად, თვითმმართველობამ უნდა დახარჯოს სოციალურ ბინათმშენებლობაზე, მაშინ ეს იქნება იმპერატიული ნორმა, რომლიც სავალდებულო იქნება თვითმმართველობისთვის.
თუმცა, აქვე უნდა ვთქვა, რომ ამ ფორმის მომხრე მე თვითონ არ ვარ, თორემ აქამდე გავაკეთებდი ინიცრებას. ყველა მუნიციპალიტეტი ერთნაირად ამ რეალობის წინაშე არ დგას. თვითმმართველობმ თვითონ უნდა გადაწყვიტოს რა სჭირდება.
მე შეხვედრებზე ხალხს ყოველთვის ვეუბნები – გინდათ ეს დაპირებები შესრულდეს?! რომ დაიწყება ბიუჯეტების ფორმირება, თქვენ თვითონ უნდა ჩაერთოთ, მიხვიდეთ, დაინტერსდეთ, მოიკითხოთ. ეს ბიუჯეტი არ არის ვიღაცის, ეს არის ხალხის საკუთრება. ჩემს თავზე ვიღებ პასუხისმგებლობას, ჩართულობის მაღალი ხარისხის უზრუნველსაყოფად, რომ მივიზიდო საკრებულოს სხდომაზე ამომრჩეველი და ჩვენი პოზიციები გავაჟღეროთ. ბორომში საკრებულოს დიდი ნაწილი არის ჩვენი მომხრე, ჩვენი თანაგუნდელი, მყარი უმრავლესობა გვაქვს და მჯერა, რომ რასაც შევთავაზებთ, გაიზიარებენ.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
გაზი ყველა სოფელში. გაზიფიცირების პროცესის დასრულებას. მომდევნო 4 წლის განმავლობაში ეტაპობრივად.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
მთავარი დაპირება იქნება ის, რომ ერთგულად, პატიოსნად და ნამუსით ვიმსახურებ და ჩემი საქმიანობით ვეცდები ისეთი სამართლიანი და ძლიერი სახელმწიფოს შექმნას, სადაც მოქალაქეს ექნება საშუალება მაქსიმალურად მოახდინოს თავისი თავის რეალიზება. ექნება ღირსეული სამსახური, ღირსეული დასვენება და ღირსეული პენსია.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
პირველ რიგში, საპენსიო რეფორმა. ეს არ არის მარტო ჩემი დაპრება, ეს არის მთლიანი ჩემი პარტიის, გუნდის დაპირება. საპენსიო ასაკის დაწევა, პენსიის მატება.
სოციალური კუთხით იქნება ძალიან დიდი ნაბიჯები გადადგმული. სოციალური კუთხითაც თვითონ ბორჯომზე სავსებით შესაძლებელია ადმინისტრაციული ხარჯების შემცირების ხარჯზე მოხდეს დანამატის გაცემა, როგორც ეს იყო ნოდარ გრიგალაშვილის დეპუტატობის დროს.
ჩემი მთავარი მოწოდება იქნება, არ მოვატყუებ და არ დავემალები ამომრჩეველს. როდესაც დამირეკავს გაუბედურებული და გაჭირვებაში მყოფი მოქალაქე, მის ზარს ყოველთვის ვუპასუხებ, ფოფხაძისგან განსხვავებით.
ზურა ხაჩიძე („საქართველოს პატრიოტთა ალიანსი“)
სიმართლე გითხრათ, არ მიყვარს სიტყვა „დაპირება“. მე ვფიქრობ, რომ საარჩევნო კამპანია დაპირებების გარეშე უფრო მართებულია, მე ვეცნობი თითუეულ უბანზე მოსახლეობის პრობლემებს და ისინი ჩემგან პრობლემის მოგვარების გზებს ელოდებიან.
პირველ რიგში, ვაპირებ კომუნიკაცია არ გავწყვიტო თითოეულ ამომრჩეველთან, არასდროს არ დავკარგო მათთან კონტაქტი, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია. გამარჯვების შემდეგ იმუშავებს მაჟორიტარის „ცხელი ხაზი“. მეყოლება ასპინძაშიც და ბორჯომშიც საკუთარი წარმომადგენლობითი ბიურო, რომელიც მომაწვდის მიმდინარე პრობლემურ საკითხებს.
ყველაზე მთავარი - როდესაც პარლამენტარს, მაჟორიტარს ექნება ადგილობრივ თვითმმართველობასთან, გამგებელთან და საკრებულოს თავმჯდომარესთან მუდმივი კავშირი, ასეთი ურთიერთობა ყველა პრობლემის მოგვარებას შეუწყობს ხელს.
კითხვა 4: გვითხარითის რეალური გზები, თუ როგორ აპირებთ დაპირებების შესრულებას მაშინ, როდესაც ამ ტიპის საქმიანობა ძირითადად ადგილობრივ მუნიციპალიტეტებში აღმასრულებელი ხელისუფლების და ადგილობრივი თვითმართველობის კომპეტენციაა?
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
ამაზე უკვე გიპასუხეთ.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
პარლამენტის წევრის და მაჟორიტარი დეპუტატის ამოცანაა გაუწიოს ზედამხედველობა ადგილობრივ თუ აღმასრულებელ ხელისუფლებას, ხალხის მოთხოვნების და დაპირებების შესასრულებლად.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
როგორც დეპუტატი, ჩემი უფლებამოსილების ფარგლებში ვეცდები თითოეული მოსახლისთვის გამჭვირვალე და გასაგები გახდეს ადგილობრივი ბიუჯეტიდან დახარჯული თითოეული თეთრი. მოსახლეობამ, თითოეულმა მოქალაქემ უნდა მიიღოს მონაწილეობა პრიორიტეტების განსაზღვრაში.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
მე პირადად გამოვიყენებ ყველა კავშირს, ხალხის თანადგომას. პირველ რიგში, მე ვაპირებ თანამშრომლობას. ჩემი პარტია გავა თუ არა უმრავლესობით, მე არ ვირჩევ კომფროტაციის გზას, რქებით მიწოლას და ომის გამოცხადებას მმართველი პარტიისათვის. ხალხის ინტერესებიდან და ქალაქის ინტერესებიდან გამომდინარე, ვაპირებ თანამშრომლობას, ნორმალურ ურთიერთობას, რომ არ მოხდეს ქიშპი, რომელიც დაანგრევს, დახლეჩს და უარყოფით შედეგს იქონიებს. ასევე, ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები შორს არ არის და კიდევ შეიცვლება ადგილობრივი ხელისუფლება. მაგისი გათვლაც მაქვს.
მე, როგორც საკრებულოს წევრი, ძალიან ბევრ რამეს იძულების წესით ვაკეთებინებ, მასმედიის, მოსახლეობის ძალით. ბევრ რამეს ბორჯომში წინ აღვუდექი. უფრო მეტი ძალა მექნება, უფრო მეტი კავშირები მექნება, რომ არ გავაკეთებინო ის, რაც მათ უნდათ და რასაც აქამდე აკეთებდნენ.
ზურა ხაჩიძე („პატრიოტთა ალიანსი“)
უკვე მოგახსენეთ, სრულ კომუნიკაციაში ვიქნები ამომრჩევლებსა და თვითმმართველობის წარმომადგენლებთან, მნიშვნელობა არ აქვს რომელი პარტიიდან იქნებიან ისინი და თუ საჭირო გახდა, ბრძოლით გავიტან კონკრეტულ საკითხს ჯერ ადგილობრივ ხელისუფლებაში, როგორც საკრებულოში ისე გამგეობაში. თუ არა და, მე არაერთი სატელევიზიო ეთერით მითქვამს, თუ ვერ შევძელი საკუთარი ამომრჩევლების, ჩემი რაიონის მოქალაქეების დახმარება და ამას წლები დასჭირდა, „მანდატს“ საკუთარი ხელით დავაქუცმაცებ, ნაწილს საქართველოს პარლამენტში, დანარჩენს კი ასპინძასა და ბორჯომში. ვიღაცას შეიძლება ეს სასაცილო ეგონოს, მაგრამ მე ამას გავაკეთებ.
კითხვა 5: რამდენადარსებობს შესაბამისი საკონონმდებლო ბაზა (ანუ, რა უფლებები გაქვთ ან არ გაქვთ როგორც მაჟორიტარს და ამ მხრივ რას შეცვლიდით) და ეკონომიკური რესურსი იმ დაპირებების შესასრულებლად, რასაც თქვენ იძლევით?
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
რაც შეეხება ეკონომიკურ ბაზას და რესურსს, ჩემი აზრით, ბორჯომში ეს რესურსი უფრო მეტია, ვიდრე ასპინძაში, ან ახალქალქში. ამდენად, ბორჯომში შეიძლება გულუხვიც შეიძლება იყო ადამიანი დაპირებებზე.
სოციალური ბინათმშენებლობა არ არის ასპინძის პრობლემა, მაგრამ ბორჯომის პრობლემაა. თუმცა, ასპინძაშიც არის ისეთი ოჯახები, რომლებსაც სჭირდებათ ბინები. ასპინძაში ისეთი პრობლემები (გაზი და ა.შ.) დგას დღის წესრიგში, რომელიც მყისიერ გადაწყვეტას საჭიროებს. ბორჯომი ამ მხრივ ცოტა წინაა და შეუძლია საკუთარ თავზე ასეთი რაღაცეები აიღოს. რესურსი ბორჯომს გააჩნია, საკმაოდ დიდი ბიუჯეტი აქვს, ახალმა სასტუმრობმაც საბიუჯეტო მასშტაბები გაზარდა, იმიტომ, რომ ისინი ქონების და მიწის გადასახადს იხდიან და რესურსის გადასახადი გაიზარდა. ასპინძაში ჰესები აშენდა, რომელიც ჩვენი ხელისუფლების პირობებში აშენდა და ის ჰესები იხდიან გადასახადებს, საკმაოდ დიდ გადასახადს, შესაბამისად, ადგილობრივი შემოსავლები გაეზარდა. მაგრამ, ცენტრალურ ბიუჯეტზე იქნება ძალიან ბევრი რამ დამოკიდებული, რომ ასპინძას ის რესურსი, რაც ადგილობრივი შენატანებით გაეზარდა, შეუნარჩეუნდეს და ცენტრალურმა ბიუჯეტმა დამატებითი რესურსი არ ჩამოაკლოს.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
არსებული კანონმდებლობით, საქართველოს პარლამენტის წევრის, მაჟორიტარი დეპუტატის ფუნქციებიდან გამომდინარე, უფლება აქვს, წარადგინოს შესაბამისი ინიციატივა პარლამენტში, იმისათვის, რომ ბიუჯეტის ფორმირებისას გათვალისწინებული იქნეს კონკრეტული პრობლემების მოგვარებისთვის საჭირო თანხები.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
მე ვერანაირ ეკონომიკისკურ დაპირებებს ვერ გავცემ. მე როგორც დეპუტატი, როგორც რიგითი თანამოქალაქე ჩემი ამომრჩევლისა, გამოვიყენებ (მოსახლეობასთან ერთად) უფლებას, აქტიური მონაწილეობა მივიღო ბიუჯეტის ფორმირებაში. თვითონ მოსახლეობამ განსაზღვროს, რა უფრო პრიორიტეტულია მისთვის, რაგბის მოედნამდე მისასვლელი გზა თუ ოჯახის გამოსაკვებად მთაში, ყანაში, ტყეში მისასვლელი გზა. მე არ ვამბობ, რომ არ არის გასაკეთებელი მოედნამდე მისასვლელი გზა. დაე, მოსახლეობამ დაადგინოს პრობლემების მოგვარების რიგითობა.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
საქართველოს აქვს თითქმის ყველაფერი, ძალიან ცოტა რამე სჭირდება, ელემენტარული ყურადღება, ცოდნა. საკანონმდებლო ბაზაში ძალიან ბევრ რამეს შევცვლიდი. იგივე, დავუბრუნდები სოციალურ დახმარებას, როდესაც ხალხს ეუბნებიან, რომ პროგრამამ გამოითვალა და პროგრამის ბრალია, რომ თქვენ დახმარება მოგეხსნათ, ეს მოისპობა.
უნდა მოხდეს ბევრ კანონებთან მიმართებაში საკანონმდებლო ცვლილებები და ამის ინიციატივას მე დავაყენებ. სატყეო მიმართულებითაც კატასტროფული მდგომარეობაა, პირადად ვიმუშავებ და თითოეულ დეტალს გავთვლი, რომ ახალი რეფორმა ჩატარდეს ხე-ტყის მოპოვების, რეალიზაციის და გადამუშავების. ააიპ-ები უნდა გადაკეთდეს სატყეო მეურნეობად, ტყეს მოემსახურება და ეს იქნება ძალიან მომგებიანი სახელმწიფოსთვის. ადამიანი მივა, იყიდის, შეუკვეთავს და დასრულდება ხე-ტყის უკანონო ჭრა.
ზურა ხაჩიძე („პატრიოტთა ალიანსი“)
ეკონომიკური რესურსი არის ის, რომ ძალიან ბევრი მეგობარი მყავს საზღვარგარეთ. ძალიან ბვერი ადამიანია, რომლებიც დაინტერესებულია ბორჯომისა და ასპინძის მუნიციპალიტეტებში ფინასური კაპიტალი დააბანდოს. რა თქმა უნდა, ეს შესაბამისი კანონმდებლობით და სტრატეგიული მიდგომით მოხდება.
ჩვენ შევუქმნით მათ იმ პირობებს, რომ შეძლონ სხვადასხვა ტურისტული ინფრასტრუქტურის მოწყობა. შეიძლება ეს იყოს სასტუმროები, სავაჭრო ცენტრები და ა. შ. აქვე გეტყვით, რომ ჩემი ახალგაზრდული ჯგუფი უკვე მუშაობს იმაზე, თუ რა ტიპის გასართობი, ან საგანმანათლებლო განვითარებაა საჭირო რაიონში. მუშავდება სხვადასხვა საინიციატივო პროექტები, რომელიც ქვეყანაში მთავარი პრობლემის - უმუშევრობის 40%-ს გადაჭრის.
კითხვა 6: რომელიკანონების ინიცირებას გეგმავთ პარლამენტში თქვენს საარჩევნო ოლქთან დაკავშირებით?
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
ჯერ კონკრეტულ კანონებს საარჩევნო ოლქთან დაკავშირებით არ ვგეგმავ. ვგეგმავ, რომ რაც არ მქონდა წინა მოწვევის პარლამენტში ყოფნის დროს, შევავსო ეს ხარვეზი ჩემთან მიმართებაში და გავაკეთო მაჟორიტარი დეპუტატის საკონსულტაციო დარბაზი. ეს მომცემს საშუალებას, ხალხთან ერთად მოვამზადო ინიციატივები, რომელსაც მერე შევთავაზებთ. არ ვაპირებ ინიციატივები ჩემი პირადი გემოვნებით, სიმპათიებით განვსაზღვრო.
ცნობილია ჩემი ჩართულობა კონრეტული მიმართულებებით. ერთ-ერთი კანონპროექტი, რომელიც ბორჯომს ეხებოდა, ჩემ მიერ არ იყო ინიცირებული, იყო მთავრობის მიერ, მაგრამ ეს იყო ჩვენი გუნდის კანონპროექტი, ეს იყო რესურსის გადასახადის გაზრდა 2013 წლიდან ბორჯომის წყალთან მიმართებაში. 1 კუბ.მ წყალზე 10 ლარის მაგივრად გახდა 30 ლარი, რამაც საგრძნობლად გაზარდა ბორჯომის ბიუჯეტი. თუ ორი მილიონი შედიოდა ბიუჯეტში, წელს შევიდა 7 მილიონზე მეტი.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
ვგეგმავ მთის კანონში ცვლილებების შეტანას, რომელიც გააუმჯობესებს მოსახლეობის მდგომარეობას.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
ნამდვილად ვერ გაგცემთ ახლა რაიმე კონკრეტულ პასუხს, თუმცა შევისწავლიდი ქალაქ ბორჯომზე განსაკუთრებული სტატუსის მინიჭების საკითხს. ბორჯომი საუკუნეების წინ იყო "ბრენდი" და ვფიქრობ აუცილებელია ბორჯომისთვის ძველი დიდების დაბრუნება.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
ბორჯომ-ასპინძაში, რასაც მე პირველი გავაკეთებ, დავაყენებ ინიციატივას ნაკრძალად გამოცხადდეს პლატოს ტყე. იგივე მოხდება საპენსიო საკითხის მიმართებაში, ასევე იქნება სოციალური თემების დაძვრა - სოციალური ქულების დათვლა, რადგან ვერავინ ვერავის ვერ შეუწყვიტოს უკანონოდ დახმარება.
ზურა ხაჩიძე („საქართველოს პატრიოტთა ალიანსი“)
უკვე გითხარით, ჩემს საარჩევნო ოლქში უმთავრესი პრობლემა ხე-ტყის პრობლემაა. კანონი, რომელიც დღეს არსებობს, არ არის მორგებული ადგილობრივ მოსახლეობაზე და მათი ინტერესების დაცვაზე. ვაპირებ ამ პრობლემაში უფრო ღრმად ჩავიხედო სპეციალისტებთან ერთად, შევკრა გუნდი, წარვადგინოთ კანონპროექტი და გავიტანო ბოლომდე. ეს კანონი მოერგება მოსახლეობას და ისინი ნახავენ მეტ სარგებელს.
კითხვა 7: რასფიქრობთ მაჟორიტარული სისტემის გაუქმების იდეაზე? უნდა გაუქმდეს თუ არა და რატომ?
გედევან ფოფხაძე („ქართული ოცნება“)
მომხრე ვარ მაჟორიტარული არჩევნების, მაშიანც კი, როცა ვიყავი ოპოზიციაში, ამ საკითხში არ ვიზიარებდი ჩემი თანაგუნდელების პოზიციას. მიმაჩნია, რომ ბიულეტენში როდესაც წერია ადამიანის სახელი და გვარი, ეს არის ამომრჩევლისთვის უფრო პირდაპირი მონაწილეობის საშუალება ნებისმერი არჩევნების დროს, ვიდრე წერია პარტია.
თუმცა, პარტიის სიაში ჩაწერასაც და პიროვნებისაც თავისი პლიუსები და მინუსები აქვს, ასე რომ, არ არსებობს უნივერსალური პასუხი, რომელი სარჩევნო სისტემა არის უკეთესი. ამ ორივე სისტემას თავის მინუსები აქვს, მაგრამ მაჟორიტარული სისტემის მიმართ მე ჩემი სიმპატიები მაქვს.
ტარიელ ლონდარიძე („ნაციონალური მოძრაობა“)
არსებული მაჟორიტარული სისტემა უნდა გაუქმდეს. მიგვაჩნია, რომ რეგიონის წარმომადგენლობითი პრინციპი არ უნდა დაირღვეს პარლამენტში.
კახაბერ ბერიძე („პაატა ბურჭულაძე-სახელმწიფო ხალხისთვის“)
მრავალი კუთხით შეიძლება ამ საკითხზე შეხედვა. კარგია, როცა უშუალოდ პიროვნებას აძლევ ხმას, მის წარსულს, განვლილ გზას, გამოცდილებას. ეს კარგი იქნება როცა იმუშავებს სახელმწიფო სისტემა და არა ადმინისტრაციული და ფინანსური რესურსი ამა თუ იმ გაურკვეველი გზით გამდიდრებულ ადამიანებზე.
დღეს ეს რთულია, რადგან ჩვენ ჯერ კიდევ ვერ ჩამოვყალიბდუთ სახელმწუფოდ, რომელიც ემსახურება ხალხს და არა პირიქით. პარტიული გამოცდილებაც ფაქტიურად არ გვაქვს ქართველებს, აბა გადავხედოთ ამ ოცდახუთ წელს, ვტრიალებთ წრეზე და ამ ტრიალში ეს ჩვენი პოლიტიკოსები, ფაქტიობრივად ერთი და იგივე სახეები, გვევლინებიან ხან ერთ პლატფორმაზე, ხან 180 გრადუსით განსხვავებულ პლატფორმაზე.
გიორგი გიუაშვილი („ლეიბორისტული პარტია“)
ზოგადად ვეთანხმები, უნდა გაუქმდეს. წელს უნდა გაუქმებულიყო, მაგრამ ხელისუფლებამ გამოიყენა ეს სათავისოდ, ფულისა და რესურსის გამოყენებით მაჟორიტარები უნდა გაათრიონ ყუ
